คนมองกัน ดื้อรั้น นั้นมีอยู่คนมองดู ไม่รู้ รักแบบไหนคนมองรู้ ประจักษ์ รักเช่นไรคนมองใจ ของฉัน นั้นเพียงเธอ
ไกลทางทางไกลไม่หยุดพัก
ร้างรักไม่สักเท่ารักร้าง
ใจจิตมิดชิดจิตใจกลาง
ปล่อยวางบากบ้างวางปล่อยเอย
มาเป็นกลอนที่มีความหมาย
จริงๆแล้วช่วงนี้สอบหนัก เรียนหนัก เมื่อวานซืนเพิ่งสอบไป พรุ่งนี้ก็สอบ มะรืนก็สอบ
สอบไม่ว่างเว้น สัปดาห์หน้าก็สอบ จันทร์หน้าก็สอบ พุธก็สอบ ศุกร์ก็สอบ
ข้าพเจ้าคงน่วมเป็นกระสอบ
สอบไม่พอ ยังมีงานวิทยาลัย เรื่องระเบียบวินัย การของบประมาณ งานจัดกีฬาสิบสามเข็ม อาคารสถานที่ การประสานงาน ฯลฯ
ล่าสุดวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ได้ไปประชุมสโมสรนักศึกษาแพทย์ ที่โรงพยาบาลราชวิถี
ได้พูดคุยสารทุกข์ สุขดิบ และปัญหาต่างๆ รวมถึงโครงการของทั้งสองฝาก
และได้แนวทางแก้ไข และการดำเนินการเป็นอย่างดี
หลักในการบริหาร ที่สำคัญในการทำสิ่งต่างๆ ต้องมีเรื่องของการประชาสัมพันธ์เข้ามาเกี่ยวข้องมาก ให้คนรู้ว่าทำอะไร และดีหรือไม่ดีคนตัดสินได้
ท่านประธานแบ่งเรื่องการบริหารจัดการง่ายๆ
ท่านประธานนนท์ดูแลและควบคุมคนในรุ่น โดยเน้นความเฮฮา(ซึ่งท่านทำได้ดี)
ส่วนข้าพเจ้าดูแลเรื่องเอกสารหนัก และการติดต่อสื่อสารกับรุ่นพี่ รุ่นน้องต่างๆนานา
ปิดเทอมเพียงสักครู่ ก็เรียนซัมเมอร์ต่อ ก็มีภารกิจสำคัญนอกจากการเรียน คือ ร่างระเบียบสโมสรนักศึกษาฝั่งพรีคลินิกให้เรียบร้อยภายในหนึ่งเดือน
ซัมเมอร์นี้ ไม่ว่างเอาเสียเลย
ขอทิ้งท้ายด้วยประโยคที่มีทั้งคนเข้าใจ และไม่เข้าใจ
“มาเรียนหมอทำไม พวกเธอนี่โง่ที่สุด – ตั้งแต่เข้ามาเรียนหมอ พวกเธอได้ทิ้งความสุขของชีวิตไปหมดสิ้นแล้วนะ”
อ.บุญเชียร คณบดีวิทยาลัยแพทยศาสตร์ที่เคารพรัก
[ผมเรียนให้แม่ครับอาจารย์ 
]
น้องกล้าสู้ๆนะจ๊ะ
พี่อ้อมเอาใจช่วย
เหอ เหอ
สู้ ๆ เส้นทางขวกหนาม มีแต่ทำให้ผู้คนที่ผ่านประสบความสำเร็จ
เหอๆเห็นแล้วเหนื่อยแทน….สู้ๆๆนะคะ
มาทักทายเพื่อนเก่า สู้ ๆ นะเฟ้ยย
ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงนะ
จริงๆด้วย ซัมเมอร์อยากจะหยุดง่า….เซ็งเป็ด
สู้ต่อไป ทาเคชิ
ตั้งใจละกันนะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่มาละกัน ….
Extern สู้ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สู้ๆค่ะ
หวัดดี แวะมาเยี่ยม เห็นเข้าไปเม้นท์ในสเปซเรา อืม เราก็ติดตามฟุตบอลอยู่พอสมควรช่วงบอลโลกน่ะ ตอนนี้ไม่ค่อยแล้ว เข้ามาก็เห็นเลยว่ากล้าเรียนหนักและกิจกรรมเยอะแค่ไหน ไงก็สู้ๆแล้วกันนะ เออ เมื่อวานโทษทีที่ไม่ได้ตอบ เราออกไปข้างนอกแต่ออนไว้เฉยๆ
อืมคำพูดอ.บุญเชียรทำให้นึกถึงเรื่องสมัยม.ปลาย
ตอนนั้นมีโอกาสได้ไปฝึกงานที่ศิริราช
มีโอกาสได้เจอ ได้พูดคุยกับextern ศิริราชในตอนนั้น ^o^
พี่ๆทุกคนก้อบอกว่า "อย่ามาเรียนหมอเลยน้อง มันเหนื่อย ถ้าน้องเก่งจริง ฉลาดจริงไปเรียนอย่างอื่นเถอะ…"
จวบจนเราได้เข้าปี1ก้อคิดว่าไม่เห็นจะมีอะไรนิ
ชีวิตสนุกสนาน มีความสุข
เวลาผ่านไป
ตอนนี้แค่ปี3
แต่เวลามีน้องๆมาถาม "พี่คะเรียนหมอยากมั๊ย เหนื่อยมั๊ย"
เราเองก้อตอบไปว่า
"ยากมาก เหนื่อยมากเลยน้อง
อย่ามาเรียนเลย หมออะ
ไม่รักที่จะเป็นหมอจริง
อย่า(ฉลาดน้อย)ที่จะเอาชีวิตมาทิ้งไว้กับอาชีพนี้"
แต่น้องกล้าและพี่ต่างก้อมีจุดประสงค์ในการเรียน
และเป้าหมายว่าจะเรียนไปเพื่ออะไร และเพื่อใคร
ชีวิตยังไม่สิ้น ก้อต้องดิ้นกันต่อไป
เป็นประโยคสุดท้ายที่สื่อได้ดีจริงๆ. . .
เราเข้าใจกล้านะ. ..ในเมื่อได้เรียนแล้วก็เต็มที่กับมันกล้า. ..กล้าต้องประสบความสำเร็จแน่ๆ. . .
มั่นใจกับทางที่เราเลือกเดินนะเพื่อน. . .เรามั่นใจว่ากล้าสู้ไหว. .. !!
Just do it !! สู้ๆกล้า. . .เป็นกำลังใจให้
Homepage
… [Trackback]…
[…] There you will find 71647 more Infos: bloggla.com/?p=125 […]…