Chanesd Srisukho

หมอกล้าเล่า ตอนแรก, TheOrigin, ชเนษฎ์ ศรีสุโข, หมอกล้าเล่า

EP. 1 หมอกล้าเล่า The Origin  

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่รายการ “หมอกล้าเล่า” ผมหมอกล้า หรือ ชเนษฎ์ ศรีสุโข 

วันนี้ผมพามาทัศนาจรที่ “บึงสีไฟ” จังหวัดพิจิตร ซึ่ง (เคย) เป็นบึงที่ใหญ่ที่สุดอันดับที่ 3 ของประเทศไทย ที่นี่เป็นบึงน้ำจืด เลยทำให้มีจระเข้เยอะมาก และต่อมาก็มีบ่อจระเข้นี้เกิดขึ้นครับ (จากที่มาของเมืองชาละวันนั่นเอง)  

“บ่อจระเข้” อาจเรียกได้ว่าเป็น “Unseen ของจังหวัดพิจิตร” เลยก็ว่าได้ โดยส่วนตัวผมเองเกิดที่จังหวัดพิจิตรนะครับ และผมคิดว่าบางคนอาจไม่รู้ว่ามีที่แห่งนี้อยู่ เพราะที่นี่มักเป็นแหล่งท่องเที่ยวของคนในพื้นที่เป็นส่วนใหญ่ น่าจะเหมาะสำหรับใครที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เพื่อช่วยกระตุ้นการท่องเที่ยวในประเทศ และราคาก็ไม่แพงครับ 

หน้าบ่อจระเข้ มีไก่ที่ตายแล้วขายให้สำหรับคนที่อยากลองให้อาหารจระเข้ ราคาจานละ 20 บาท และมีผักบุ้งเป็นกำๆ สำหรับให้อาหารเต่า ราคากำละ 10 บาท  

คราวนี้ผมจะพาเดินด้านในของบ่อจระเข้ โดยรอบทางเดินทั้งหมดจะเห็นว่ากรงมีความสูงปิดจนถึงหลังคาด้านบน เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ใหญ่หรือเด็กตกลงไปในบ่อ เพราะว่าเมื่อก่อนมีกรงแค่ครึ่งเดียว แล้วมีคนเคยตกลงไปในบ่อ เรื่องนี้น่ากลัวมากครับ เพราะคนที่ตกลงไปนั้น เหลือแต่คอ… 

ผมเคยมานั่งนับจำนวนจระเข้ที่นี่ พบว่ามีจระเข้ ประมาณ 100 กว่าตัว และบริเวณด้านใน มีป้าย “ห้ามทิ้งขยะ” เนื่องจากในอดีตมีจระเข้บางตัวรูปร่างผอมแห้ง แล้วป่วยตายไป เพราะมากินถุงพลาสหรือขวดพลาสติก ซึ่งเกิดจากการคนที่มาเที่ยวโยนขยะลงไปในบ่อ ผมขอรณรงค์อย่าให้ขยะกับสัตว์นะครับ เพราะจะเป็นการทำร้ายพวกเขา 

โดยพื้นฐานนิสัยของจระเข้แล้ว เมื่ออากาศร้อนจระเข้จะชอบอยู่ในน้ำ แต่บางตัวก็ชอบอยู่บนบกซึ่งแล้วแต่สภาพอากาศครับ ตัวที่อยู่ในน้ำเค้าจะชอบทำตัวนิ่งๆเหมือนขอนไม้ แต่จริงๆแล้ว เขาพร้อมจะงับเหยื่อตลอดเวลา 

บริเวณตรงกลางทางเดินของบ่อ เราจะเห็น จระเข้ตัวใหญ่ตัวนี้ถูก staff ไว้ ตัวนี้มีชีวิตอยู่มานาน ผมเห็นมาตั้งแต่สมัยผมยังเป็นเด็ก และตอนนี้เค้าถูกเอามา staffไว้โชว์ให้คนที่มาเที่ยวได้ดู ซึ่งด้านล่างจะมีชื่อของจระเข้ ชื่อวิทยาศาสตร์และรายละเอียดต่างๆ โดยจระเข้ที่บึงนี้เป็นจระเข้น้ำจืดครับ 

วันนี้ผมจะโชว์วิธีการให้อาหารจระเข้ โดยเราต้องโยนอาหารผ่านช่องเหล็กที่ทางบ่อจัดไว้ให้ พอเราโยนลงไปแล้ว จระเข้ก็จะมากินทันที เพราะมันพร้อมกินและพุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว 

จริงๆแล้ว ในสมัยก่อนเราสามารถให้อาหารจระเข้บริเวณบ่ออนุบาลอีกฝั่งนึงได้ แต่เค้ากลัวคนตกลงไป คือ ปกติแล้วมุมที่บ่ออนุบาลนี้ถ้าเราโยนอาหารลงไป เราจะเห็นจระเข้ที่อยู่บนบกรีบคลานมากินทันทีเลยครับ 

เอาหล่ะครับ ผมพาเดินออกมาชมวิวบึงด้านนอก ในสมัยก่อนตัวเมืองพิจิตรมีลักษณะเป็นบึงกับหนองน้ำเป็นส่วนใหญ่ ทางด้านขวามีสวนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จย่าครับ มองตรงไปจะเห็นอาคารแปดเหลี่ยม ซึ่งด้านในมีพิพิธภัณฑ์น้ำจืด เป็นสถานแสดงพันธ์ปลาเฉลิมพระเกียรติและมีบ่อให้อาหารปลา พร้อมมาตรการป้องกันการติดเชื้อโควิด ด้านหน้าของพิพิธภัณฑ์มีจระเข้ตัวใหญ่ ชื่อเจ้าศรี มีอายุ 30 ปี ส่วนการเข้าภายในพิพิธภัณฑ์นั้นหากใครอยากเห็นว่าเป็นยังไง ต้องมาดูเองนะครับ 

สุดท้ายนี้ ผมขอเชิญชวนให้ทุกคนมาท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ณ บึงสีไฟ จังหวัดพิจิตร เพื่อเป็นการเปิดประสบการณ์การให้อาหารจระเข้ ราคาไม่แพง รวมทั้งเป็นการอนุรักษ์และได้ท่องเที่ยวไปในตัวครับ 

ชเนษฎ์ ศรีสุโข 

(หมอกล้า) 

FB: www.facebook.com/chanesd

ประวัติผู้เขียน https://www.bloggla.com/?page_id=27